İntiharı önlemede en önemli başlangıç bu eğilimi taşıyan bireyle konuşmaktır. Ancak bu konuşma olumsuz değerlendirme, yargılama ve benzeri tavırlar taşımadan yapılmalı. Bu bireylere empatiyle yaklaşılmalı yani destekleyici, yakın ve sıcak ilişki kurmaya yönelik olmalı.
Bu eğilimde olan birey onu anladığımızı, değer verdiğimizi ve ona destek olacağımızı hissetmelidir. Yapılan araştırmalarda intihara kalkışanların çoğu derdini anlatacak bir kimse bulamamaktan yakınmıştır. Bu kişilerin sorunlarını çözme konusunda geliştirdikleri baş etme biçimlerini gözlemek ve onlara yeni stratejiler öğretmek yararlıdır. Çünkü onlar intiharı düşündüren sorunların çözümsüz ve baş edilemez olduğuna inanırlar.
İntihara meyledenlere yaşadıkları sorunların zamana ve içinde bulunulan şartlara özgü olduğunu ve zamanla, içinde bulunulan şartların değişmesi ile sorunlara yaklaşımın da değişeceğini kabul ettirebilmek olumlu yaklaşımdır. Bu uğurda onda ilkin olumlu bakış açıları kazandırabilmek gerekir.
İntihar eğilimi olan bireylere kaygı ve stres ile baş edebilmeleri için gevşeme teknikleri ve kendine güveni desteklemek için güvenli davranış tekniklerini öğrenmesi önerilebilir.
İntihar eğiliminde depresyon tetikleyicidir. Bu ve yukarıdaki durumlarda psikolojik destek almak en sağlıklı yoldur.